Hoe de pijn verlichten bij neuralgie

Intercostale neuralgie is niet levensbedreigend, maar kan wel veel leed veroorzaken.En ook beangstigen - omdat het in zijn verschijningsvormen soms op een hartaanval lijkt.En zelfs artsen kunnen zonder onderzoek niet altijd duidelijk onderscheid maken tussen deze ziekten.Wat is intercostale neuralgie, waarom het optreedt en hoe het zich manifesteert, evenals moderne methoden voor diagnose, behandeling en preventie van deze pathologie, zullen we in detail vertellen in het artikel.

Wat is intercostale neuralgie en hoe herken je het? Dit is een aandoening die optreedt door beschadiging, compressie of irritatie van de intercostale zenuwen.

Er zijn 24 intercostale zenuwen (12 paar) in het menselijk lichaam. Het zijn allemaal voorste takken van de thoracale ruggenmergzenuwen - van de eerste tot de 12e wervel van de thoracale regio (Th1-Th12). Het eerste paar innerveert gedeeltelijk de schoudergordel en het laatste paar loopt onder de rand van de ribbenboog (12e rib). Ze worden ook wel de subcostale zenuwen genoemd. De intercostale zenuwen zijn verantwoordelijk voor de gevoeligheid van de huid en de beweeglijkheid van de spieren van de borstkas en de bovenbuik. Ze reguleren ademhalingsbewegingen en wanneer ze beschadigd of geïrriteerd zijn, geven ze pijnsensaties door.

Kenmerken van pijn bij intercostale neuralgie:

• van nature is het stekend, brandend, schietend, doordringend;
• ontstaat in de intercostale ruimten, meestal puntsgewijs. De pijn kan door de hele borstkas “gaan” - van de wervelkolom tot het borstbeen. In de meeste gevallen is de intercostale pijn unilateraal;
• neemt toe bij beweging - dit is een uiterst kenmerkend, typisch voor intercostale neuralgie. De pijn treedt op of neemt sterk toe bij een scherpe draai van het bovenlichaam, diepe ademhaling en vooral bij hoesten, lachen en niezen. Dit symptoom kan echter ook optreden bij andere ziekten - bijvoorbeeld ontsteking van het borstvlies (pleuritis);
• kan uitstralen - zich verspreiden naar de rug, schouder, buik. Dit maakt de diagnose soms erg moeilijk.

Omdat intercostale neuralgie de zenuwen aantast die verantwoordelijk zijn voor de gevoeligheid van de huid, kunnen patiënten klagen over tintelingen, een branderig gevoel of gevoelloosheid in een bepaald gebied (innervatiezone).

Aangenomen wordt dat pijn in de tussenribspieren gemakkelijk te onderscheiden is van een hartaanval. Bij angina pectoris of een hartaanval is de pijn dof, drukkend of branderig, NIET gelokaliseerd (neemt een bepaald gebied in), straalt uit naar het linkerschouderblad, de onderkaak of de linkerarm. Een hartaanval gaat ook vaak gepaard met zweten, zwakte, bleke huid, paniek, doodsangst, kortademigheid.

Er is ook een diagnostische test met nitroglycerine - bij een aanval van angina pectoris doet de tablet “wonderen” en verdwijnt de pijn binnen 5 minuten, en in het geval van beknelde intercostale zenuwen - geen verandering.

Maar in feite vereisen zowel de eerste als de tweede diagnose bevestiging of uitsluiting - en hiervoor is op zijn minst een elektrocardiogram (ECG) nodig. Bij ernstige intercostale pijn kun je ook paniek en ademhalingsmoeilijkheden ervaren, zoals bij een hartaanval, en bij een hartaanval met gewiste manifestaties - een vage pijn voelen zonder andere symptomen.

De pijn van droge pleuritis lijkt ook erg op intercostale neuralgie, maar gaat meestal gepaard met hoest en koorts.

In zeldzame gevallen kan gastritis of een maagzweer een nabootsing zijn van zenuwbeschadiging, maar zorgvuldig ondervragen van de patiënt onthult meestal de relatie van de pijn met voedselinname of honger, evenals andere klachten - brandend maagzuur, oprispingen, enz.

Oorzaken van intercostale neuralgie

De belangrijkste oorzaak van intercostale neuralgie is een aandoening van de wervelkolom. Deze omvatten osteochondrose, discusprotrusies, intervertebrale hernia's, spondyloartrose (degeneratieve veranderingen in de gewrichten van de wervels). Benige woekeringen of fibreuze uitstulpingen knijpen de zenuwwortels af en veroorzaken acute pijn.

Intercostale neuralgie kan ook het gevolg zijn van thoracaal trauma of zelfs tumoren, zoals osteoblastoom van de thoracale wervelkolom.

Thoraxoperaties, prothetische hartkleppen en andere chirurgische ingrepen kunnen ook acuut intercostaal pijnsyndroom veroorzaken.

Los daarvan is het de moeite waard om na te denken over neuralgie die optreedt na gordelroos - Herpes zoster. In de geneeskunde wordt dit “postherpetische neuralgie” genoemd. Bij deze ziekte treedt een brandende pijn op tussen de ribben (langs de loop van de intercostale zenuwen). In tegenstelling tot gewone intercostale neuralgie is deze pijn constant en zeer hardnekkig - hij kan weken en zelfs maanden aanhouden (in zeldzame gevallen - jaren).

Het is niet moeilijk om postherpetische neuralgie te onderscheiden van intercostale neuralgie: bij gordelroos verschijnt er uitslag langs de loop van de intercostale zenuwen - blaasjes gevuld met heldere vloeistof. Bovendien verschillen deze ziekten in het type pijn (we hebben dit hierboven al vermeld).

De uitlokkende factoren die het risico op het ontwikkelen van intercostale neuralgie verhogen zijn onderkoeling en - volgens sommige rapporten - stress. Hun invloed op de intercostale zenuwen is echter indirect - tegen de achtergrond van onderkoeling kan myositis en spasme van de borstspieren optreden, wat op zijn beurt zal leiden tot ontsteking van de zenuwwortels en hun beknelling. En chronische stress vermindert de afweer van het lichaam en het vermogen om het ontstekingsproces te bestrijden.

Methoden voor het diagnosticeren van intercostale neuralgie

Intercostale neuralgie is niet met het oog of op röntgenfoto's te zien, maar kan wel worden vermoed door karakteristieke verschijnselen. Allereerst vraagt de arts de patiënt in detail naar het pijnsyndroom - wat is de aard van de pijn, wanneer treedt de pijn op en van waaruit, waar verspreidt de pijn zich.

Dan vraagt de neuroloog meestal om te laten zien waar het precies pijn doet, diep in en uit te ademen en een paar scherpe bewegingen te maken (armzwaaien, draaien van de romp, hoesten). Puntlokalisatie van de pijn (iemand wijst met een vinger) en de intensivering ervan tijdens bewegingen spreken in het voordeel van intercostale neuralgie.

Bij onderzoek kan de aandacht worden gevestigd op houdingsstoornissen, kromming van de wervelkolom (hyperlordose, scoliose, uitgesproken kyfose) en een geforceerde lichaamshouding - bijvoorbeeld een kanteling in de richting van de laesie. Het helpt om onaangename gewaarwordingen te verminderen. Als in het borstgebied langs de loop van de tussenribsporen duidelijk een gebied met roodheid of uitslag in de vorm van blaasjes zichtbaar is - dan hebben we het waarschijnlijk over gordelroos.

Bij palpatie wordt meestal pijnin de tussenribsposten opgemerkt.

Indien nodig zal de arts de patiënt doorverwijzen voor aanvullend onderzoek om andere, ernstigere ziekten uit te sluiten:

• ECG - angina aanval, myocardinfarct;
• Röntgenfoto van de borstorganen - pleuritis, longontsteking (ontsteking van de longen), ribfracturen, bronchiale en longtumoren, uitzaaiingen naar de borstwervels;
• MRI - osteochondrose, protrusies, intervertebrale hernia's, zenuwwortellaesies, ruggenmergpathologieën.

Vereist intercostale neuralgie altijd een gedetailleerd onderzoek? Nee. Als de arts een typisch klinisch beeld van deze ziekte ziet, de patiënt geen andere klachten en risicofactoren heeft (bijv. ouderdom, diabetes, langdurig hoesten, roken, enz.), er tijdens het onderzoek geen alarmerende symptomen zijn, kan de diagnose klinisch worden vastgesteld (zonder verder onderzoek).

Hoe intercostale neuralgie behandelen?

De behandeling van neuralgie omvat noodzakelijkerwijs pijnstilling en eliminatie van spierkrampen - een bijna onveranderlijke begeleider van deze pathologie.

Spierkrampen treden reflexmatig op - als reactie op hevige pijn. Maar tegelijkertijd versterkt het de pijn nog meer door de compressie van zenuwwortels en creëert het een vicieuze cirkel. Zonder spierontspanning helpen zelfs de sterkste pijnstillers maar tijdelijk.

Om de pijn van intercostale neuralgie te verlichten, schrijven artsen niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) voor:

• diclofenac;
• ibuprofen;
• naproxen;
• meloxicam en andere.

Ze verminderen tegelijkertijd het pijnsyndroom en verminderen de intensiteit van het ontstekingsproces.

Als de pijn ernstig is, kunnen gecombineerde geneesmiddelen worden gebruikt voor een snel en aanhoudend effect - bijvoorbeeld tabletten “tegen neuralgie” Antinevralgic. Deze bevatten 3 werkzame stoffen - paracetamol 150 mg, acetylsalicylzuur 250 mg en cafeïne 20 mg. Met deze combinatie kun je de aandoening van de patiënt snel verlichten.

Antinevralgic Forte, 20 tabletten, Sanofi

31

4 €

Kopen

Antinevralgic Sinus, 12 tabletten, Sanofi

5

4.70 €

Kopen

Antinevralgic P, 20 tabletten, Sanofi

5

4.60 €

Kopen

Ook bij intercostale neuralgie kunnen injecties (bij ernstig verloop van de ziekte), capsules, korrels voor de bereiding van orale oplossingen en lokale middelen (zalven, crèmes, gels) worden gebruikt.

Effectieve “ontspannende” geneesmiddelen voor intercostale neuralgie zijn myorelaxantia:

• thiocolchicoside;
• tolperison;
• cyclobenzaprine en andere.

Ook myorelaxantia kunnen in verschillende doseringsvormen worden gebruikt, bijvoorbeeld in de vorm van tabletten, injecties en crèmes.

Als NSAID's en myorelaxantia niet effectief genoeg zijn, kan de arts de therapie aanvullen met anti-epileptica (pregabaline of gabapentine) - deze medicijnen zijn effectief bij neuropathische pijn. Ze stabiliseren overactieve zenuwuiteinden en verminderen zo het pijnsyndroom.

Als NSAID's, myorelaxantia en andere medicijnen geen verlichting brengen, kan de arts een intercostaal zenuwblok aanbevelen. Dit is de toediening van een plaatselijk verdovingsmiddel (bijvoorbeeld lidocaïne) en, indien nodig, glucocorticoïd hormoon. In de meeste gevallen zorgt de blokkade voor uitgesproken en aanhoudende analgesie (pijnstilling).

Folkloristische behandelmethoden van intercostale neuralgie

Intercostale neuralgie gaat meestal gepaard met hevige pijn, dus mensen proberen hun aandoening op verschillende manieren te verlichten, waaronder volksgeneeskunde - van kamillethee tot het aanbrengen van koolblad.

Maar omdat de basis van de pathologie een beknelling/ontsteking van de zenuwwortel en spierkrampen is, zullen de meest effectieve methoden “verwarmend en ontspannend” zijn - droge warmte en warme baden (je kunt afkooksels van kruiden toevoegen - successie, kamille, munt, citroenmelisse, salie, evenals naaldhoutextract of zeezout).

Dieet en vitaminen voor intercostale neuralgie

Intercostale neuralgie is niet direct gerelateerd aan het spijsverteringsstelsel of metabolisme, dus het vereist geen speciaal dieet. Toch raden artsen aan om de nodige macro- en micro-elementen, vitaminen en “ontstekingsremmende” producten in het dieet op te nemen. Dit kunnen zijn:

• vette zeevis en plantaardige oliën, noten rijk aan omega-3 vetzuren;
• bessen (bosbessen, frambozen), citrusvruchten, groene groenten, tomaten - bronnen van antioxidanten;
• Kurkuma en gember - deze staan bekend om hun ontstekingsremmende en zelfs pijnstillende eigenschappen. Belangrijk: gember is verboden voor gebruik bij maagzweer, hoge bloeddruk, zwangerschap en andere aandoeningen.

Daarnaast moet je bij neuralgie zorgen voor de zenuwen zelf. En hierbij helpen ons vitamines B - omdat ze beschadigde zenuwvezels herstellen en de intensiteit van ontstekingen verminderen.

Welke voedingsmiddelen bevatten B-vitamines:

• thiamine (B1) - varkensvlees, lever, volkorenproducten, noten, zonnebloempitten, peulvruchten, aardappelen. Vitamine B1 verbetert de geleiding van zenuwimpulsen en normaliseert het zenuwstelsel;
• pyridoxine (B6) - vis, aardappelen, bananen, noten, zaden, peulvruchten, volkorenproducten. Deze vitamine is essentieel voor de productie van neurotransmitters die verantwoordelijk zijn voor de overdracht van zenuwimpulsen. Het helpt de hyperactiviteit van zenuwvezels te verminderen en pijn te verminderen;
• cyanocobalamine (B12) - vlees, vis, zuivelproducten, eieren, verrijkte voedingsmiddelen (bijv. sommige plantaardige melk en granen). Zonder vitamine B12 wordt myeline - een stof die zenuwvezels bedekt en beschermt tegen beschadiging - niet gevormd.

Bij intercostale neuralgie kan de arts ook “apotheek” B-vitamines aanbevelen. In hoge doseringen verbeteren ze niet alleen de conditie van de zenuwen, maar verminderen ze ook het pijnsyndroom.

Preventie van intercostale neuralgie

Intercostale neuralgie - een zeer onaangename aandoening, dus het is beter om op tijd voor preventie te zorgen, dan vervolgens handenvol pijnstillende tabletten te slikken. Artsen raden aan:

• let op je houding. Juiste houding = gezonde wervelkolom;
• behandel aandoeningen aan de wervelkolom tijdig;
• vermijd zware lichamelijke inspanning en plotselinge bewegingen;
• fysiek actief te zijn (maar binnen redelijke grenzen);
• eet evenwichtig en vergeet de B-vitaminen niet;
• behoud een normaal gewicht;
• neem “ontspanningsmomenten”.

Nuttige lichaamsoefeningen bij intercostale neuralgie zijn rekoefeningen, die het ontstaan van spierklemmen helpen voorkomen, maar ook yoga, Pilates en zwemmen. Maar bij acute wortelinsufficiëntie kan lichamelijke activiteit het beste worden vermeden om de pijn niet te verergeren. In zo'n situatie is kinesitherapie heel nuttig (alleen onder toezicht van een specialist!).

Wanneer moet ik een arts raadplegen?

Een arts moet worden geraadpleegd bij pijn achter het borstbeen. Dit symptoom is erg verraderlijk, omdat het kan voorkomen bij verschillende ziekten en vooral bij een myocardinfarct.

Blijf niet thuis liggen in de hoop dat “het wel overgaat” - raadpleeg een arts om de oorzaak van de pijn vast te stellen en de juiste behandeling te kiezen.